[blog] Vastentijd: het mag best een beetje minder

blog HECHT over vasten

Vandaag is het Aswoensdag, de eerste dag van de 40-dagen- of vastentijd. Tijd om een beetje te minderen en vaker stil te staan. Doe je mee?

Carnaval is voorbij, vastenavond ook. En al lijkt het nog ver weg, 40 dagen en een beetje om precies te zijn, we gaan op weg naar Pasen. Christenen over de hele wereld vieren deze periode. Elk op hun eigen manier. Vaak met een kalender om elke dag even stil te staan bij bijvoorbeeld lijden in deze wereld, armoede, delen en omzien naar elkaar. Er horen ook mooie gewoonten bij. Sommige mensen ‘vasten’ 40 dagen (de zondagen tellen niet mee). Een enkeling eet helemaal niet, maar de meesten zien deze weken af van dingen waar ze normaal gek op zijn. Snoep, vlees, alcohol of social media of Netflix.

In ons gezin zijn we nog in dubio. Het is altijd goed om een tijdje te minderen, maar houden we het we vol? En waarom doen we het eigenlijk?

Minder vlees is sowieso een goed idee

We keken de afgelopen periode de serie Gefileerd van EO. (terugkijken kan hier). Het programma drukte onze neus wel even op de feiten van de vleesindustrie. Misstanden rond dierenleed, slavenarbeid en bijbehorende seksindustrie. Dingen waar we simpelweg niet eens van wisten. Met dit in gedachten is geen of minder vlees eten geen slecht idee. De kids kozen vorig jaar al voor 40 dagen zonder vlees en dat was voor mij een creatieve periode van nieuwe recepten testen. En eerlijk is eerlijk, ze aten bijna alles!

De 20-20-2-regel en snoep

Over snoep en schermtijd moeten we het nog eens worden. In de krant las ik afgelopen week het advies van het oogfonds met de 20-20-2 regel: na 20 minuten schermtijd 20 seconden ver weg kijken en 2 uur buiten zijn per dag. Met drie brildragers thuis ben ik wel gevoelig voor dat advies, maar of we de 2 uur halen op een regendag als vandaag? En voor snoep of chocola heb ik waarschijnlijk ook wat meer genade nodig….

Ik ben de paus niet

Paus Franciscus postte een lijstje dat me wel aanspreekt. Vriendelijke woorden spreken, dankbaar zijn, geduldig en vol blijdschap, dat soort dingen.
Of ik dat wel 40 dagen vol ga houden?  Ik denk het niet, ik ben de paus niet…
Ik begin maar eens met de laatste. Stil zijn. Luisteren. Dat lijkt me echt een voornemen voor mij.
Al wil ik dat wel pas na de schoolvakantie. Rust is deze week moeilijk te vinden, met 3 kids thuis (en dan tel ik logerende neefjes en nichtjes niet mee). 

Dan zie ik nog de ‘40 acts of kindness’-actie langskomen. Misschien gaat me dat dan lukken. Elke dag een goede daad, dan wordt de wereld vanzelf een beetje mooier. Klinkt best te doen, elke dag een kleine actie. Oh, het moet wel via Facebook, en daar wilde ik nou net 40 dagen van af. En mezelf kennende, mijn agenda is al best vol….. 

Geef me wat genade!

Poeh .. ik word inmiddels een beetje gestrest van al die onmogelijke ideeën. En dan niet een weekje lang goede voornemens, maar 40 dagen lang! Geef me wat genade!
En ineens val het kwartje. Want dat is nou precies waarom het draait, straks met Pasen. Genade. Erachter komen dat ik het zelf niet red. Niet snoepen, stil zijn en zoveel andere eisen die ik aan mezelf stel. Het mag allemaal. Maar ik kan en hoef het niet waar te maken in 40 dagen. Ik geloof dat Jezus in deze lijdenstijd het al deed voor mij. Ik kijk uit naar Pasen. Wat een feest!

Wat meer met mate, dat kunnen we wel

En in de tussentijd neem ik eens een snoepje minder, kom ik misschien eens toe aan wat meer stilte, help ik iemand in nood of leg ik dat schermpje even weg. Wat meer met mate, dat kunnen we best. Als we nou eens beginnen met 1 vleesloze dag per week, dat houden we best wel het hele jaar vol. Of bijna het hele jaar. Doe je mee?

door: Marjolijn Vreeken

Marjolijn

Marjolijn

Marjolijn Vreeken woont sinds 2006 in Ypenburg. Ze is getrouwd met Chris en moeder van een zoon en twee dochters. Binnen HECHT is Marjolijn actief als teamleider. Ze is daarnaast actief betrokken bij o.m. Ladies Night Ypenburg en opvoedcursus JONGleren.

Meer blogs

[column] In de piepzak

‘Ik hoor echt niks’ zei m’n man vorige zomer. Net als het jaar daarvoor. Maar sinds dit voorjaar hoort hij ‘m eindelijk ook: de pieptoon.…