Mijn vrouw en ik waren vorig jaar op zoek naar een ander huis in de wijk. Als ik rondliep tijdens een bezichtiging stelde ik mezelf steeds de vraag: ‘Zou ik me hier thuis kunnen voelen?’. Lastige vraag, want wat bepaalt eigenlijk zo’n thuisgevoel?
Wat is thuis? Het kan de plek zijn waar je kinderen zijn geboren. Waar je lievelingsbank staat. Waar je je eigen cappuccino’s kunt zetten, op jouw manier. Waar je boeken zijn. De plek waar de Randstadrail langs je achtertuin raast, zonder dat je het nog merkt. Waar de buurman je geleegde container terugzet bij je poortdeur. Waar ze je verhaal kennen en waar je in je oude trui rond kunt lopen, zonder dat iemand er wat van zegt.
Thuis is de plek waar je echt helemaal jezelf kunt zijn.
Voel je je thuis in onze wijk? Als buurtdominee in Leidschenveen-Ypenburg spreek ik steeds meer mensen. Ik luister naar hun verhaal en als het even kan vraag ik ze naar hun thuisgevoel in de wijk.
Veel mensen zijn hier komen wonen vanwege hun kinderen. Er zijn immers genoeg scholen, speeltuintjes en (sport)voorzieningen. Het is rustig en groen. De wijken zijn schoon en veilig en de huizen zijn nieuw. Je zou zeggen: een perfecte plek om je thuis te voelen.
Maar zo makkelijk werkt dat niet. Of niet altijd. Een tijdje terug sprak ik een jonge moeder die vanuit Voorburg naar Leidschenveen was verhuisd. Haar kind kon het eerste jaar nog niet terecht op de basisschool in de buurt. Er was een wachtlijst. Dus reed ze elke dag naar Voorburg.
Dat eerste jaar voelde ze zich behoorlijk eenzaam in haar prachtige, nieuwe huis. Pas toen haar zoontje naar de buurtschool kon ontmoette ze op het schoolplein andere ouders. Zo ontstonden de eerste contacten en groeide langzaam het gevoel van ’thuis-zijn’.
Thuisvoelen heeft alles te maken met ontmoeting. Dat heb ik zelf zo ervaren. De eerste jaren waren we als gezin best op onszelf. Maar toen ik vijf jaar geleden coach werd bij SV Leidschenveen ontmoette ik ineens veel wijkgenoten. Die kinderen en ouders kwam ik natuurlijk weer tegen op straat. Of in de supermarkt. Dan groet je elkaar of je maakt even een praatje. Dat je mensen kent en je gekend weet, dat geeft me een gevoel van ’thuis’.
Het contact met de buren moest ook groeien. Dat gaat niet altijd vanzelf. Daarom organiseerden we een ontmoeting, een burenborrel op zaterdagmiddag van 16.30-18.00 uur. Niet te lang, want we wilden niet belastend overkomen. Het was echt een succes. Bijna alle buren kwamen en niemand ging voor 19.00 uur naar huis.
Echt contact met je buren, ook dat maakt dat ik me thuisvoel in de wijk.
Nieuwe buren. Inmiddels zijn we verhuisd. Nu waren wij als gezin dus ‘de nieuwe buren’ en er zijn al veel nieuwe ontmoetingen ontstaan. Dat is mooi. Maar ook wennen.
Sinds vorig jaar hebben we trouwens allemaal nieuwe buren, de 120 statushouders die bij het Hofbad wonen. Zouden zij zich al een beetje thuis voelen in onze wijk? Ik ga het ze maar eens vragen.
Reageren? Ik ben benieuwd of en wanneer jij je thuis voelt? In je eigen huis, je buurt of de wijk? Wat bepaalt jouw thuisgevoel?
Door:
ds Arnout Francke – buurtdominee HECHT Leidschenveen Ypenburg.
